donderdag 20 maart 2014


Een dagje Vuurland

 Van Klein Bollenbult naar Tristan da Cunha, met een omweg via Vuurland. Op weg naar de Plancius in Ushuaia, om in te schepen voor mijn tiende Atlantic Odyssey. Voor de veiligheid neem ik altijd even de tijd voor een extra dagje in Ushuaia, want je weet maar nooit. We hebben al een paar keer gehad dat bagage niet aankwam, en je hebt ook zomaar een dag vertraging als Aerolineas Argentinas op het laatste moment besluit in staking te gaan. En het schip wacht niet. Dus heb ik even een autootje gehuurd om een dagje te toeren, eerst naar het Tierra de Fuego National Park, een prachtig stuk oerbos met leuke vogels zoal de magelhaenspecht, een enorme Woody Woodpecker met een fantastische rode kuif. Het bos bestaat uit niet veel meer dan drie soorten bomen van het geslacht Nothofagus, de zuidelijke beuk, veelal in kromme, knoestige vormen. Opvallend zijn de kankerachtige vergroeiingen, veroorzaakt door een schimmel waarvan de bolvormige vruchtlichaampjes vroeger werden gegeten door de inmiddels uitgestorven Vuurlandse Indianenstammen. ’s Middags nog even naar de Garibaldipas gereden voor wat fraaie uitzichten over het Fagnanomeer en mooie besneeuwde bergtoppen rondom. En dan, na een nachtje slapen in een eenvoudig hotelletje, aan boord van de Plancius. Het is prachtig zonnig weer, maar de voorspellingen zijn slecht. We varen nog bij redelijk weer tegen zonsondergang het Beaglekanaal uit naar het oosten, maar de kapitein besluit nog in de monding van het Beaglekanaal voor anker te gaan om de passagiers in ieder geval een rustige eerste nacht te bezorgen. Buitengaats, rond de beruchte Kaap Hoorn, raast een storm op ons af met windkracht 10-11, dus die willen we even laten passeren voordat we ons in de open zee storten. De storm houdt aan, dus kunnen we nog een hele dag genieten van het uitzicht op Vuurland, terwijl de met schuimkoppen getooide golven rondom het schip in de loop van de dag groter worden. De temperatuur is gedaald tot 2 graden Celsius en soms jaagt de natte sneeuw horizontaal om ons heen. Een mooi begin van de reis. Nou ja, dit heet per slot van rekening een “expedition cruise”, dus een beetje avontuur hoort erbij.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten